GELUKKIG NIEUWJAAR

 

'Vier overheerlijke oliebollen mevrouw, alstublieft.'

De man gaf de zak aan de vrouw, die afrekende en met haar lekkernijen bij het hoge tafeltje ging staan. Uit een grijze lucht begon het heel licht te sneeuwen. Ze overlegde of ze de bollen voor thuis zou bewaren of er alvast één op zou eten. Ze roken zo heerlijk en de keus was snel gemaakt. Ze peuterde het zakje open, nam er een bol uit, toen ze haar naam hoorde.

'Nee maar Ria, dat is lang geleden!'

'Verrek meid, hoe is het mogelijk. Leef je nog?'

'En hoe!'

'Wil je een oliebol? Ik heb ze net gekocht, hartstikke vers. Hier,' zei ze, terwijl ze haar kennis het geopende zakje voorhield.

'O heerlijk meid.' De kennis nam een oliebol en op dat moment begon het harder te sneeuwen. 'De poedersuiker komt van boven en helemaal gratis,' zei ze.

'Weet je wat wij gaan doen? Wij gaan naar de Appie Heijn. Daar gaan wij eens lekker in de koffiehoek zitten en bijpraten onder het genot van een bol.'

De beide vrouwen deponeerden hun oliebol weer in het zakje en togen richting Albert Heijn. Het was inmiddels behoorlijk gaan sneeuwen en heel langzaam werd de wereld wit. In de winkel was het rustig en in de koffiehoek zat helemaal niemand.

'Kijk Corrie,' zei Ria, 'het rijk voor ons alleen. Ga zitten meid.'

'Ik pak eerst even een bak koffie voor ons,' zei Corrie. Ze liep naar de automaat en zette vervolgens twee bekertjes dampende koffie op tafel.

'Lekker, daar was ik wel aan toe.'

'Vertel, hoe gaat het?' wilde Corrie weten. 'Druk op de zaak?'

'Ach, zo z'n gangetje, je kent dat wel. Veel ouwe kerels de laatste tijd, maar ja, het zal ook aan mijn leeftijd liggen, ik word er ook niet jonger op natuurlijk.'

'Als ze maar betalen toch?'

'Zo is het maar net. Vorige week had ik er een die met me wilde trouwen. Ik zeg: "Trouwen, waar zie je me voor aan?"

"Ja," zegt die grapjas, "wij gaan trouwen en dan kom je bij mij in dienst."

Ik zeg: "Oja … en wat heb je dan voor bedrijf?"

"Ik heb geen bedrijf," zegt die knakker, "jíj hebt een bedrijf en dat neem ík over en dan kom jij dus bij mij in dienst." Hij had het helemaal uitgedacht. Ik zei: "Nou moet jij eens even heel goed luisteren grappenmaker, als ik een pooier nodig heb, dan zoek ik die zelf wel en ik weet nu al dat jij niet tot de gegadigden behoort."'

'Wat een giller,' vond Corrie.

'Ja zeg, sodemieter op met je bedrijf. Nou eh … ik dop m'n eigen boontjes wel en daar heb ik helemaal niemand bij nodig. Moet je een wijntje?'

'Een wijntje?'

'Ja, ik ben daarstraks bij de Aldi geweest en heb wijn gekocht. Bij die winkel daarnaast heb ik wat vuurwerk gescoord.'

Daarop haalde ze een pakje rotjes uit haar tas. 'Hier, kijk, hartstikke goedkoop.'

Ze stopte de rotjes weer terug, pakte een fles wijn en zette deze op het tafeltje.

'Pak eens twee bekertjes bij die automaat,' zei ze, terwijl ze aan de dop van de fles begon te draaien.

'Denk je dat ze dat goedvinden?' wilde Corrie weten. 'Ik bedoel, hier wijn gaan zitten drinken?'

'Natuurlijk, een flinke jongen die mij tegenhoudt. Kom op met die bekertjes!'

Corrie zette twee bekertjes neer en Ria schonk ik.

'Nou, proost meid, daar ga je.' Ze hieven hun bekertjes en namen een ferme slok. 'Zo en dan nu een oliebol.'

Ria viste het zakje uit haar tas, pakte twee servetjes uit het houdertje dat op tafel stond en legde op elk servetje een oliebol.

'Kijk eens aan, een lekkere vette oliebol, met krenten en rozijnen. Tel uit je winst!'

Het winkelende publiek dat langsliep bekeek het tafereel met enige verbazing. Sommigen mompelden iets, anderen schudden hun hoofd.

'Kom op meid, drink eens uit, dan tap ik een nieuwe in.'

Ze namen allebei een oceaanslok en Ria schonk opnieuw de bekertjes vol.

'Schiet eens op met die bol, dan krijg je er nog een,' zei ze, terwijl ze met een servetje het vet en de poedersuiker van haar mond poetste. Met smaak aten ze hun oliebol, die ze doorspoelden met flinke slokken wijn. Bij het tempo waarmee ze dronken, kon het niet uitblijven dat de wijn enige schade begon aan te richten. Corrie begon een beetje te loensen en ook het zicht van Ria begon wat te vertroebelen.

'Kom op Cor,' zei ze, 'drink door, ik kan geen halve fles mee naar huis nemen.'

Haar overbuurvrouw nam weer een slok en begon onbedaarlijk te lachen.

'Oh meid, wat een giller!' Vervolgens vond ze het kennelijk tijd worden voor een stukje muziek, want ze begon uit volle borst te zingen: 'Wie moet er nog een oliebol tralalalala…'

Ria schonk in, maar doordat haar hand enige onvastheid begon te vertonen, kwam een plens wijn op het tafeltje terecht.

'Drank-mis-bruik … drank-mis-bruik,' scandeerde Corrie, terwijl ze met de binnenkant van haar handen het ritme op het tafeltje aangaf. Het galmde door de winkel.

Onder luid gelach veegde Ria het vocht met een servetje weg. Het werd een smeerboel van jewelste. Mensen bleven nu van afstand staan kijken en begrepen er weinig van. Er ontstond een ware file van winkelwagentjes. Er was geen doorkomen meer aan. Sommigen waren in de veronderstelling dat het een nieuwe reclamespot van Albert Heijn betrof.

Ergens ging een deur open en een man in driedelig kostuum verscheen. Hij bleef een ogenblik staan en keek naar hetgeen zich aan het tafeltje afspeelde. Vervolgens stapte hij op de beide vrouwen af en vroeg: 'Mag ik vragen wat dit te betekenen heeft dames?'

Ria keek hem lodderig aan en antwoordde: 'Natuurlijk mag jij dat. Wat jij Cor?'

'Ja hoor,' lalde deze, 'je vraagt maar raak.'

Daarop gierden ze het weer uit en sloegen dubbel over het tafeltje. Toen het antwoord uitbleef deed het driedelige kostuum nog maar eens een poging. 'Nogmaals dames, wat bent u aan het doen?'

'Wat wij aan het doen zijn?' antwoordde Corrie. 'Wij zitten hier, eten een oliebol en drinken een glaasje wijn. Ja toch Rie?'

'Helemaal juist Cor.'

'Is dat onze wijn?' wilde de man weten.

'Nee, die is van de Aldi, veel goedkoper dan bij jullie en net zo lekker. Heb ik gelijk of niet Cor?'

'Héérlijk,' antwoordde deze en nam onmiddellijk een slok.

'Wij vieren,' ging Ria met dikke tong verder, 'wij vieren het oudejaar. Heb je daar problemen mee?'

'Ja, eerlijk gezegd wel,' zei de man. 'Dit is een koffiehoek en als u oliebollen wilt eten en wijn van de Aldi wilt drinken, dan doet u dat maar thuis.'

'Gut, wat een mond vol,' zei Ria, 'hoe onthou je 't allemaal?'

Weer gierden de beide vrouwen het uit.

'Ik verzoek u dus vriendelijk de winkel te verlaten.'

'Hoor je dat Cor, hij verzoekt.'

'Ik hoor het,' zei haar overbuurvrouw.

De man deed een stapje terug en gebaarde dat de beide vrouwen op moesten staan.

'Nou moet jij eens even goed luisteren meneer Heijn … Appie,' lalde Ria. 'Dit is een koffiehoek en daar mag iedereen zitten.'

'Net wat u zegt … een koffiehoek.'

'Wij hebben keurig netjes een kopje koffie gedronken en omdat die niet te zuipen was hebben we die smerige smaak met een slokje wijn weggespoeld.'

'Juist, zo is het,' zei Corrie. 'Niet zo slap lullen dus.'

De man begon nu werkelijk zijn geduld te verliezen. 'U staat nu op, u pakt uw rommel bij elkaar en u verlaat per ommegaande deze winkel.'

'Kijk 'm staan,' zei Ria, terwijl ze de man van top tot teen bekeek, 'Jan Doedel.'

Corrie klapte nu gierend helemaal voorover en bleef een ogenblik met haar hoofd op het tafelblad liggen.

'Nu opstaan, anders roep ik de bewaking en dan zullen zij u helpen.'

'Maak je niet druk, wij gaan al. Kom op Cor.'

Met enige moeite stonden de beide vrouwen op, enigszins wankel op hun benen. Toen pakte Ria de wijnfles en goot het restje wat er nog in zat over het tafeltje.

'Oh meid,' gierde Corrie, 'wat een giller!'

Daarop verlieten de vrouwen gearmd en zingend de winkel. Om er zeker van te zijn dat ze ook werkelijk het pand zouden verlaten, liep de manager achter hen aan. Toen ze buiten stonden zei Ria: 'Wacht even meid, ik heb nog een verrassing.' Ze pakte het pakje rotjes, nam er drie uit en stak de lontjes met een aansteker aan. Daarop gooide ze de rotjes naar binnen. Er volgden drie enorme knallen en mensen stoven in paniek alle kanten op. Bij de kassa's stond alles blauw van de rook. Vervolgens stak Ria haar hoofd naar binnen en riep luidkeels: 'Gelukkig Nieuwjaar.'

Daarop liepen de beide vrouwen op onvaste benen de winkelstraat in, het nieuwe jaar tegemoet.

 

© Carl Slotboom / december 2020

www.carlslotboom.nl

www.tekstbureau-carlslotboom.nl