Hoewel al mijn toneelstukken mij even lief zijn, zijn er toch een aantal stukken die ik een speciaal plekje in mijn toneelhart heb gegeven. Dit komt hoofdzakelijk door de personages, die ik in de loop der jaren tot mijn familie ben gaan beschouwen. Ik hoor u al zeggen: lekkere familie... hoertjes, vrouwelijke nichten, a-sociale figuren, domme blondjes. Tja, het mag inmiddels bekend zijn dat ik een voorkeur voor dergelijke personages heb. Geen idee waarom.

Ik ben iemand die het absoluut niet belangrijk vind wat mensen voor seksuele voorkeuren hebben, wat ze hebben bereikt op de maatschappelijke ladder, tatoeages of piercings hebben of een leven leiden waar ik persoonlijk niet voor zou kiezen. Als mensen zich daar gelukkig bij voelen, anderen in hun waarde laten en hun medemensen geen nadeel berokkenen, vind ik het allemaal prima. Misschien is dat wel de reden dat 'bijzondere figuren' mij daarom juist uitzoeken.

Want vergeet u één ding niet: ik zoek de personages niet uit, de personages melden zich bij mij en ik hoef alleen maar op te schrijven wat zij zoal beleven. Dit is ook de reden dat ik mij tijdens het schrijven regelmatig verbaas over bepaalde personages, ze soms heel erg onsympathiek vind of niet weet wat ze allemaal gaan doen en zeggen. Dit impliceert meteen dat ik tot aan de laatste pagina geen idee heb hoe een toneelstuk af zal lopen. Dat bepaal ik namelijk niet, maar de personages die zich bij mij hebben aangediend. Het is tenslotte hun avontuur, niet het mijne.

FAMILIE BRUINSMA IN DE BOCHT - GROETEN VAN DE VELUWE

BOERENBONT EN RODE LAMPJES