Op de volgende pagina's vindt u nagenoeg alle toneelstukken die ik in de loop der jaren heb geschreven.Toneelstukken die ik voor een speciale gelegenheid schreef en niet uitgegeven zijn, heb ik niet vermeld.

Met het schrijven van komedies heb ik enige bekendheid gekregen in de toneelwereld. Maar wist u trouwens dat ik ook heel andere stukken heb geschreven? Kijk eens onder het tabblad 'TONEELSTUKKEN', bij bijvoorbeeld 'Toneelspelen' of bij 'Thrillers'.

 

Van een groot aantal toneelstukken kunt u op mijn website een paar pagina's lezen om een indruk te krijgen. Klik hiervoor op het PDF bestand. U kunt dan kiezen voor openen of opslaan.

 

De verenigingen die mijn toneelstukken kennen, zullen inmiddels wel tot de ontdekking zijn gekomen dat ik als schrijver een voorkeur voor bepaalde typetjes heb. Dat zullen meerdere toneelauteurs hebben, denk ik zo.

Ik heb een voorkeur voor homo's en hoertjes. Het is nu eenmaal zo.

 

In het beroepstheater heb ik gewerkt met veel homoseksuele mannen en met de meesten had ik een geweldige band. Ik vind het absoluut onbelangrijk welke seksuele voorkeur de mens heeft en ik begrijp niet dat mensen anno 2019 nog steeds worden ingedeeld naar hun seksuele geaardheid. Tijdens mijn periode bij de Hoofdstad Operette heb ik ongelofelijk veel gelachen om en met mijn homoseksuele collega's. Ik heb destijds gemerkt dat zij zelf hartelijk om hun geaardheid konden lachen en de manier waarop zij daarmee omgingen. Kijk en wanneer de persoon in kwestie om zichzelf kan lachen, dan wil ik die lach met u delen en hem een rol laten spelen in mijn toneelstukken.

Als u de Gay Parade ooit hebt gezien, dan weet u dat homo's en lesbiennes een grote mate aan zelfspot bezitten en worden de meeste Jodenmoppen niet verteld door de Joden zelf?

 

Met hoertjes ligt het anders. Daar heb ik dus niet mee gewerkt....... (boze tongen zullen wellicht anders beweren...)

Maar het is gewoon een heerlijk type om te schrijven. Zij bedoelt iets heel anders dan haar tegenspeler en op dat moment is de verwarring compleet en geniet ik van de conversatie.

 

Mijn personages zoek ik niet uit, zij zoeken mij. Ik schrijf op wat zij zeggen en niet zelden ben ik heel verbaasd wat zij allemaal beweren.

Ik maak geen plan als ik een toneelstuk schrijf, ik begin gewoon en heb geen idee welke kant het opgaat, zelfs niet hoe het afloopt.

Om u een idee te geven: bij 'Groeten van de Veluwe', begon ik met het plan om een zwaksociale familie te laten kamperen naast een deftige familie. Dit was alles wat ik wist, de rest kwam vanzelf. De personages hebben het stuk gemaakt, ik hoefde alleen maar te luisteren en te schrijven.

 

Regelmatig word ik uitgenodigd een voorstelling bij te wonen van een toneelstuk dat ik heb geschreven. Ik waardeer dat ten zeerste. Desondanks ga ik nooit op deze uitnodigingen in. Mijn toneelstukken bestaan uitsluitend in mijn verbeelding en elke voorstelling, hoe mooi en hoe professioneel dan ook, zou het beeld dat ik heb teniet doen. Daarom kijk ik ook nooit naar de film, waarvan ik het boek gelezen heb.

 

Ooit werd ik gebeld door een regisseur die een stuk van mij regisseerde en die dit stuk met mij wilde analyseren... waarom ik die bepaalde scène had geschreven, waarom ik die bepaalde persoon op had laten komen, wat ik mij precies bij de handeling had voorgesteld... enz. enz.

Ik moest opeens aan een uitspraak van Alan Ayckbourn denken. Hij heeft ooit gezegd dat hij altijd erg moet lachen wanneer regisseurs en acteurs zijn stukken tot op de draad gaan analyseren. 'Er valt niets te analyseren', zei hij, 'ik schrijf gewoon wat ik leuk vind.'

Ik sluit me hierbij aan.