Foto: 'An die Musik' van Franz Schubert

Carl Slotboom werd geboren op 17 januari 1949 in Zutphen.

Hij studeerde operazang aan het conservatorium van Amsterdam bij de sopraan Corrie Bijster en nam toneellessen aan de toneelschool van, de destijds bekende, t.v. acteur Ben Aerden. Daarna volgde hij 2 jaar privé zanglessen in Lippe Detmold (Duitsland) en zong vervolgens als operettetenor aan het Stadttheater van Sankt Pölten in Oostenrijk. Tegelijkertijd studeerde hij aan het conservatorium van Wenen, bij Kammersängerin Hilde Zadek.

Tevens volgde hij in Wenen een theateropleiding in de breedste zin van het woord en kreeg acteerlessen van Oskar Willner en Robert Werner, die verbonden waren aan het Volkstheater en het Burgtheater.

Tijdens zijn studie zong hij vele concerten, gasteerde in musicals en operettes. Als Barbier in "Der Mann von La Mancha", een productie van het Stadttheater Sankt Pölten, was hij te zien op de Oostenrijkse televisie. Onder regie van de beroemde tenor Kammersänger Waldermar Kmentt, zong hij Fenton in "Die Lustigen Weiber von Windsor" en gasteerde in de Operastudio van de Weense Staatsopera als Scaramuccio in "Ariadne auf Naxos" van Richard Strauss.

Na zijn eindexamen in 1978 zong hij een aantal maanden bij de Hoofdstad Operette in  Amsterdam en van 1979 tot 1984 zong hij als eerste tenor in het koor van de Nederlandse Opera. Tijdens en na zijn werkzaamheden bij de Opera, gasteerde hij als operettetenor bij vele operetteverenigingen.

Nadat hij om gezondheidsreden met zingen moest stoppen, heeft hij twaalf jaar als hypnotherapeut gewerkt en specialiseerde zich in de incestproblematiek. Zijn incesttherapie, die zijn oorsprong vindt in de Speyertherapie, werd in de jaren tachtig behandeld aan de Hogeschool van Amsterdam. Daarnaast behandelde hij alle problemen waarmee een hypnotherapeut doorgaans wordt geconfronteerd. De praktijk is al jaren gesloten.

Tevens gaf hij cursussen psychologie, para-psychologie en hypnose. Hij gaf lezingen en demonstraties bij verenigingen, organisaties en op middelbare scholen. Daarnaast hield hij zich bezig met religies en filosofie. Bij de S.O.S. Telefonische Hulpdienst Amsterdam (tegenwoordig de landelijke organisatie 'De Luisterlijn') was hij zeven jaar lang een luisterend oor.

In 1984 schreef en regisseerde hij op verzoek en met subsidie van de Stadsdeelraad Amsterdam Noord een kindermusical. Daarna regisseerde hij operettes en sinds 1990 houdt hij zich uitsluitend bezig met het regisseren van toneelgroepen. In juni 2010 regisseerde hij de korte speelfilm "Anna", op locaties in Friesland en Groningen.

Als bestuurslid van het Groene Kerkje in Lambertschaag (NH) was hij jarenlang de concertprogrammeur. 

Sinds 1994 schrijft hij toneelstukken en hij behoort tot één der meest gespeelde auteurs in Nederland. Maar ook in Engeland, Duitsland, Oostenrijk, Liechtenstein, Luxemburg, Zwitserland, België, Canada en Amerika worden zijn stukken voor het voetlicht gebracht.

Carl kijkt niet of nauwelijks t.v. en kan wat dat betreft absoluut niet meepraten. Behalve tussen Kunst & Kitsch, Twee voor Twaalf, Het Mes op Tafel en af en toe een natuurdocumentaire, volgt hij helemaal niets. Commerciële zenders heeft hij niet eens geprogrammeerd. De t.v. gaat na het journaal uit. Carl is (evenals zijn vrouw) een lezer: geschiedenis, biografieën, filosofie, psychologie, literatuur.

Hij is gek op de winter en de sneeuw kan hem niet hoog genoeg liggen. Als het dan ook nog mistig is, is Carl in zijn element. 'Somber weer', (zoals weermannen/-vrouwen dit regelmatig noemen wanneer het regent of de hemel grijs kleurt), bestaat voor hem niet. Alle jaargetijden hebben hun bekoring en hij voelt zich bij elk weertype thuis. Wanneer alles begint te bloeien of wanneer de storm over het IJsselmeer buldert, wanneer de zomerwarmte boven de weilanden trilt of wanneer de eerste sneeuwvlokken vallen ... het is allemaal prachtig, het is allemaal de moeite waard.

Carl is overtuigd atheïst en gelooft dat alles is ontstaan uit niets en dat alles zal wederkeren tot niets. We krijgen slechts één leven en na de dood is er niets meer, zoals er voor onze geboorte ook niets was. We leven voort in de genen van onze kinderen. Wat de zin van dit alles is? Geen idee. Erover nadenken kan, maar heeft weinig zin, er zijn geen antwoorden.

Hij heeft respect voor ieder ras, elke seksuele geaardheid en elk geloof of ongeloof. Zolang mensen hun medemensen niet kwetsen of nadeel berokkenen, moeten ze vooral doen wat ze prettig vinden. Ieder vult zijn of haar leven naar eigen goeddunken in.

Hij is sinds 1973 getrouwd met Anja, die veel denkwerk verricht als er weer een toneelstuk geschreven moet worden en die tevens alle zakelijke belangen in binnen- en buitenland behartigt. Zij hebben een dochter, een schoonzoon en twee kleindochters. Carl en Anja wonen sinds september 2018 in Medemblik.